Dziennik Gazeta Prawna 19.05.2016: “Nadwyrężone finansowo władze lokalne szukają środków na inwestycje w ramach budżetu Unii Europejskiej do 2020 r. Chętnie korzystają z możliwości emitowania papierów dłużnych, które skutecznie pomagają omijać limity zadłużenia. Wbrew obiegowym opiniom obligacje komunalne nie są wyłączone spod reżimu art. 243. Jak tłumaczy nam prezes zarządu Aesco Group Mariusz Gołaszewski, mogą one zniwelować jego negatywne skutki.
– Przy obligacjach pierwsze serie mogą zacząć spłacać się dopiero za kilka lat, gdy stare długi przestaną samorządowi ciążyć. Banki na to się zgadzają, skupując obligacje samorządowe. Gmina może ustanowić karencję np. nawet 10-letnią i dopiero od tego momentu zacząć spłatę obligacji. Dlatego obligacje są dużo bardziej elastyczne w świetle limitów zadłużeniowych – zwraca uwagę prezes Gołaszewski.
Art. 243 nie dotyczy specyficznych obligacji przychodowych. W ich przypadku odpowiedzialność emitenta jest ograniczona do wysokości przychodów z wybranego przez gminę przedsięwzięcia. Przykładowo źródłem spłaty mogą być np. wpływy z biletów komunikacji miejskiej (bank zajmuje przyszłe przychody z tego tytułu) czy taryfy wodno-kanalizacyjnej oraz z czynszów z mieszkań komunalnych.
– Teoretycznie przy obligacjach przychodowych gmina nie powinna dotykać swoich dochodów. Ale praktyka wygląda różnie. Przykładowo Lublin zaproponował, że wyemituje obligacje przychodowe, ale w uchwale ustalono, że jeśli nie będzie dostatecznie dużych przychodów, to miasto sfinansuje wykup tych obligacji z części swoich dochodów. Wyemitowano więc obligacje przychodowe, które oparto w części o dochody. Stanowi to twórcze rozwinięcie idei obligacji przychodowych, ale okazuje się, że jest to zgodne z prawem – opowiada Mariusz Gołaszewski.
Kolejny przykład: według ustawy, gmina może mieć przykładowo przychody z czynszów, a za pieniądze z obligacji wybudować drogę. Jest to bardzo wygodne dla samorządu, pod warunkiem, że gmina zgromadzi wystarczające przychody.
Pełen artykuł DGP 19.05.2016 Obligacje.
